صدام طي اطلاعيه اي ـ هنگامي كه نيروهاي اسلام وارد مهران شدند ـ اظهار كرد ، نيروهاي عراق تا هنگام تحقق صلح شهر مهران را ترك نخواهند كرد:
«ما بدون هر گونه ترديدي اعلام مي كنيم كه نيروهايمان با توسل و دست يابيدن به آهن ، اين شهر و ديگر مناطق را تا هنگام تحقق صلح فراگير و كامل ، نگاه خواهند داشت.»
«فرمانده نيروهاي نظامي عراق در اين منطقه طي بياناتي كه خبرگزاري هاي بين المللي آن را نقل كرده اند ، توضيح داد كه عقب نشيني نيروهاي عراق از مهران ، باز پس نشيني منظمي بود كه براي آن ، برنامه ريزي ها و حسابگري هاي دقيقي انجام گشته و در نتيجه درايت و كارداني رزم آوران عراق با روحيه اي عالي ، به قصد تخليه ي هدفهاي مزبور و بازگشت به مرزهاي بين المللي صورت پذيرفته است.
وي همچنين توضيح داد كه حوزه ي عملياتي مهران تا هنگامي كه زير آتش عراق قرار دارد ، از حّيز انتفاع در عرف جنگ ساقط گشته است …
براي انجام تصميم عقب نشيني ، عراق ناچار بود در انتظار حمله ي ايران به نيروهاي خود بماند تا عقب نشيني از مهران آغاز گردد و بدين وسيله تعداد بيشتري از نيروهاي ايران را در زمان حمله از ميان بردارد.
و بدين صورت ، تصميم بازگشت عراق به مرزهاي بين المللي ، پس از وارد آوردن خسارات جاني و مالي فراوان به ارتش ايران ، انجام پذيرفت.»
حداد در جواب اين سؤال كه آيا ميانجيگري هاي ميان ايران و عراق صورت پذيرفته است يا نه پاسخ داد : «بسيار كسان تلاش كردند ، ميان ما ميانجيگري نمايند ولي جواب ما اين بود كه هيچ جايي براي ميانجيگري وجود ندارد ، زيرا ما اين مسأله را به گونه اي بنيادي رد مي كنيم.»
نعيم حداد ـ 27/5/1980 ـ (6/3/1359 ه . ش)
«موضوعي كه آنها بايد آن را درك كنند ، اين است كه راه ادامه ي جنگ و سخن از عقب راندن نيروهاي عراقي از مواضع بدست آمده با اتكاء به قدرت ، مسأله اي غير ممكن است .»
صدام حسين در 14/3/1981 همچنين مجله الف باء مورخ 18/3/1981
«ما به تمام كساني كه براي متوقف شدن جنگ و رسيدن به راه حلي مسالمت آميز تلاش مي كردند ، خاطر نشان ساختيم كه ما بخاطر حقوق تاريخي مشروع خويش جنگيديم و هدفمان باز پس گرفتن اين حقوق و رسيدن به راه حلي مسالمت آميز و شرافتمندانه در مورد اختلافات موجود بوده است.»
«زمين و حقوقي را كه ايران با توسل به زور از ما غصب كرده است ، بايد به صاحبان قانوني آن اعراب بازگردانده شود.»
روزنامه الانوار ـ (سخنراني صدام حسين) 7/1/1981
صدام حسين پيشنهاد براي برقراري صلح بين ايران و عراق را چنين بر شمرد:
راه حل شرافتمندانه بر اين اساس تحقق مي يابد :
1ـ عقب نشيني كامل ، فراگير و بدون قيد و شرط به مرزهاي مورد قبول بين المللي .
2ـ مبادله همه جانبه اسيران.
3ـ امضاي قرار داد صلح و عدم تجاوز ميان دو كشور .
4ـ عدم دخالت در مسائل داخلي و محترم شمردن اختيارات هر كشور از سوي ديگري.
5ـ هر يك از دو كشور ايران و عراق به گونه اي مثبت آنچه امنيت و آرامش منطقه بخصوص منطقه خليج عربي (فارس) را تأمين مي نمايد بكار گيرند.»
صدام حسين در جلسه ملي در تاريخ 20/7/1980 در نكوهش اعراب مي گويد:
«بعضي از دولت هاي عرب مي گويند ، چرا شما در فاصله ي زماني ميان ماه مارس 1975 (اسفند 53 ) تا كنون در مورد جزاير سه گانه سكوت كرديد و درست پس از سرنگوني شاه آن را عنوان مي كنيد ؟»
«اگر اين جزاير در دست ايران باقي بماند ، دنيا بايد در انتظار جنگ ديگري كه اعراب عليه ايران به قصد بازگرداندن آنها به مردمش آن را آغاز خواهند كرد ، باشد .»
مصاحبه مطبوعاتي صدام حسين ، مورخ 10/11/1980
اختلافات مرزي
سعدون حماري ـ وزير اطلاعات عراق مي گويد:
«ايرانيان بايد حاكميت ما را بر زمينهايمان به رسميت شناخته ، از كليه زمينهاي اشغالي عقب نشيني كنند و در مسائل داخلي ما دخالت نكنند و جزاير عربي سه گانه را باز داده ، در پي ايجاد روابط دوستانه و حسن همجواري ميان دو كشور بر آيند . عراق براي آزادسازي زمينهاي غصب شده از سوي ايران ، به جنگ ادامه مي دهد و از حملات ايران واهمه ندارد. ما به قصد آزادسازي زمينهايمان جنگ را ادامه مي دهيم. » اين سخنان به وضوح نشان مي دهد كه ميزان زمينهاي ادعايي عراق بيشتر از تعداد اعلام شده قبلي است.
صدام حسين موضوع آزاد سازي مناطق محمره عربي (خرمشهر) را با سرزمينهاي غصب شده عربي فلسطين چنين بيان مي دارد:
«بدين صورت زمين و آبي كه شما آن را از بند گروه «…» خميني آزاد ساختيد به گونه اي عملي به مفهوم آزاد سازي همين مقدار از سرزمين فلسطين مي باشد.»
گزارش سازمان عفو بين المللي: كه با استناد تحقيقات كميتة جهاني دفاع از حقوق بشر تهيه گشته است:
«در پاييز گذشته بيش از سيصد كودك و نوجوان در شهر سليمانيه واقع در شمال عراق دستگير شده به زندان افتادند. عمر اين افراد بين ده الي چهارده سال است. دستگيري اين افراد پاسخي به فعاليتهاي سياسي بستگان آنان عليه رژيم بشمار مي رود. آقاي مينوكامينكا عضو كميته ي جهاني دفاع از حقوق بشر اعلام كرد كه سه تن از دستگير شدگان ، در اثر شكنجه ي وحشيانه اي كه در موردشان بكار گرفته شد. جان سپردند . آقاي مينو كامينكا خاطر نشان ساخت كه 23 تن از كساني كه خود را تسليم رژيم ساختند ، در اكتبر سال گذشته در شهر سليمانيه ، طي دو گروه جدا از هم به جوخه ي اعدام سپرده شدند، در حالي كه هشت تن ديگر توسط مقامات امنيتي رژيم زنده به گور گشتند و تعداد ديگر تحت تعقيب قرار گرفته و با جستجوي خانه به خانه دستگير و بلافاصله حكم اعدام در مورد آنان به اجرا گذاشته شده است.»
روزنامه گاردين انگلستان ، 13/3/1986
وزير دفاع عراق:
«اگر ما را مخيّر مي ساختند ، قرار داد الجزاير را نمي پذيرفتيم ولي شرايط موجود منطقه اي ، عربي و جهاني ما را واداشت تا در آن هنگام، به اميد رسيدن به دوران بهتري كه ما را فراسوي قرار داد سال 1975 (1353) ببرد، واقعيت را بپذيريم.»
روزنامه الانوار ، مورخ 26/9/1980
صدام حسين براي توجيه غير منطقي بمباران شهرهاي ايران چنين اظهار داشت:
«فرماندهي ايران علاقه اي به ملت خود ندارد و چنين مي خواهد كه ما در پاسخ بمباران از هدفهاي غير نظامي عراق مقابله به مثل كنيم تا بتوانيم ملتهاي ايران را گرد خواسته هاي شرورانه و هدفهاي تجاوز كارانه ي خود فراهم آورد . با اين وجود ، ما هر وقت كه بخواهيم ، ويران ساختن شهرهاي بزرگ آنان را با نيروي هوايي و موشكهاي خود داريم ولي ما بايد كاري كنيم كه آنان ، كنترل اعصاب خود را از دست بدهند و مرتكب حماقتهايي گردند كه در اثر آن ما توان اين يابيم كه نيروهاي اساسي آنان را از ميان برداريم.»
بخشي از سخنان صدام با خبرگزاري عراق ، مورخ 6/2/1983
«مي گويم : هر كدام از شما و دوستانتان در نيروي هوايي ، وقتي كه ضربات دقيق خود را به مغز اين «… » محتضر و هدفهاي اقتصادي وي فرود مي آورد ، پايان جنگ را نزديك مي سازد.
و وقتي كه پايان جنگ را نزديك مي كند، از ريخته شدن خون ياران نظاميش جلوگيري مي نمايد. ولي وقتي كه خطا كند، حتي اگر اين خطا اندك باشد ، خونهاي ريخته شده ، بر اثر ادامه ي جنگ ، به گردن او خواهد افتاد.»
سخنراني صدام حسين در جمع خلبانان كه هدفهاي غير نظامي ايران را بمباران ساختند. مورخ 7/6/1984
پيام به ملت ايران:
در حقيقت دست نگه داشتن ما از بمباران بخاطر اين صورت پذيرفته كه فرصت تازه اي به زمامداران شما بدهيم تا به صلح بينديشند و به شما فرصت ديگري بدهيم تا به دولت خود فشار آوريد تا جنگ را بخاطر فراگيري صلح متوقف سازند.»
صدام:
«هدفهاي بمباران شده در طول دو ماه گذشته ، برابر با كليه ي هدفهاي ويران شده ي اين كشور توسط نيروي هوايي در تمام مدت جنگ مي باشد.»
سخنان صدام مورخ 22/9/1985
صدام ـ در نفي به كار گيري سلاحهاي شيميايي و گازهاي سمي ـ دليلي مي آورد:
«ايالات متحده آمريكا اعلام مي دارد كه از بكارگيري آنچه گازهاي سمي ناميده شود، توسط عراق ناراحت است. اين كشور از اخبار ايران نقل قول مي كند . ايالات متحده بخوبي مي داند كه اين اظهارات بي اساس است و ايران براي سرپوش گذاشتن بر ناراحتي هاي ناشي از شكست ، مسأله ي گازهاي سمي را مطرح مي سازد.
شما فيلمها را ديديد و اجساد متلاشي شده با گلوله هاي عراقي ها را مشاهده كرديد . گمان نمي كنيم ما فيلمبرداري را بخاطر كنار زدن افراد مسموم شده با گازهاي سمي قطع كرده باشيم. اينچنين نفاقي پوشيده نگه داشتن حقيقت ، شرف و اصول بخاطر مصالح است. آنان با زمامداران تهران براي ايجاد پلهاي عاطفي ميان خود و آنان ، نفاق مي كنند.»
«باقر كاظمي» وزير خارجه اسبق در مورد نقش انگليس مي نويسد :
«انگليس ها پيوسته از يك قرن و نيم قبل چه در موقع مذاكرات عهدنامه ارز روم و چه در مذاكرات اسلامبول ، چه قبل از جنگ بين المللي و چه پس از تشكيل حكومت عراق، در جامعه ملل و غيره كوشش كردند ايران را از شط العرب محروم كنند.»