نامه
ششم (رئيس جمهوري عراق)
نامه
ششم (رئيس جمهوري عراق)
رياست محترم جمهوري اسلامي ايران
با توكل بر خداي قادر متعال و به منظور از ميان برداشتن موانع از سر راه گشودن روابط با همه مسلمانان و آن دسته از مسلمانان كشور همسايه ايران كه برادري را بر مي گزينند، و در جهت ايجاد فضا براي جوشش جدي با تمام مومنان در جهت مقابله با نيروهاي شرور كه به دلخواه مسلمان و امت عرب هستند و به انگيزه دور نگه داشتن عراق و ايران از شانتاژ و ترفندهاي نيروهاي شرارت طلب بين المللي و ايادي آنها در منطقه و هماهنگ با روح ابتكار عمل ما كه با هدف تحقق صلح همه جانبه و هميشگي در منطقه در تاريخ 12/8/1990 اعلام شده و به منظور گرفتن بهانه اي مانع جوشش از كف بهانه جويان متردد و ظنين و به خاطر اينكه هيچ يك از توانايي هاي عراق در خارج از ميدان نبرد بزرگ بلا استفاده باقي نماند و به جهت بسيج اين توانايي ها در جهت اهدافي كه مسلمانان و اعراب شرافتمند بر حقانيت آنها اتفاق نظر دارند و براي جلوگيري از تداخل سنگرها و دور ساختن گمانها و ترديدها تا اينكه خيرانديشان راه خود را براي برقراري روابط طبيعي ميان عراق و ايران بيابند و به عنوان بازده گفتگوهاي في مابين كه به طور مستقيم از نخستين نامه ما مورخ 21/4/1990 تا آخرين نامه شما مورخ 8/8/1990 به طول انجاميد و همچنين راه حل نهايي و روشن كه هيچ بهانه اي براي بهانه جويان باقي نمي گذارد ، تصميمات زير اتخاذ نموديم:
1ـ با پيشنهاد مندرج در نامه جوابيه هشتم اوت 1990 كه توسط آقاي برزان ابراهيم تكريتي نماينده ما در ژنو از نمايندگان شما آقاي سيروس ناصري دريافت شد و ناظر به لزوم مبني قرار دادن عهدنامه 1975 مي باشد ضمن مرتبط دانستن آن با اصول مندرج در نامه سي ژوئيه 1990 ما بويژه در مورد مبادله اسرا و بندهاي 6 و 7 قطعنامه 598 شوراي امنيت ، موافقت مي شود .
2ـ بر اساس بند يك اين نامه و مندرجات نامه سي ژوئيه 1990 ، ما آماده ايم هيأتي را به تهران اعزام كنيم و يا هيأتي از سوي شما به بغداد سفر كند تا ضمن تهيه موافقتنامه هاي مربوطه، موجبات امضاي آن را در سطحي كه مورد توافق قرار مي گيرد، فراهم نماييد.
3ـ به نشانه حسن نيت ، ما عقب نشيني خود را از روز جمعه هفدهم اوت 1990 آغاز كرده بجز يك نيروي سمبليك در كنار مأموران مرزباني و پليس كه براي انجام مأموريت هاي روزمره در شرايط عادي، باقي مي ماند ، نيروهاي خود را از مناطق روياروي شما در طول مرز فرا خواهيم خواند.
4ـ مبادله فوري و همه جانبه اسراي جنگ به هر تعدادي كه در عراق و ايران در اسارت به سر مي برند . و اين از طريق مرزهاي زميني و از راه خانقين ـ قصر شيرين و راههاي ديگري كه مورد توافق قرار مي گيرد صورت خواهد گرفت . ما آغازگر اين اقدام خواهيم بود و از روز جمعه 17/8/1990 به آن مبادرت خواهيم كرد.
برادر علي اكبر هاشمي رفسنجاني رئيس جمهوري ! اين تصميم ما ديگر همه چيز روشن شده و بدين ترتيب همه آنچه را كه مي خواستيد و بر آن تكيه مي كرديد تحقق مي يابد و ديگر اقدامي جز مبادله اسناد باقي نمي ماند تا با هم از مواضع مسئوليت ، نظاره گر واقعي حيات جديدي سرشار از تعاون در ساي اصول اسلام باشيم، حقوق يكديگر را محترم شمرده و بدين وسيله كساني را كه سعي مي كنند از آب گل آلود ماهي بگيرند از سواحل خود دور كنيم و چه بسا در جهاتي همكاري كنيم كه در نتيجه آن خليج به درياچه صلح و امنيت و عاري از ناوگان ها و نيروهاي بيگانه كه در كمين ما نشسته اند ، مبدل شود. مضافاً اينكه همكاري مزبور مي تواند شامل جنبه هاي ديگر زندگي شود. الله اكبر و الله الحمد .