620قطعنامه
1ـ استفاده از سلاح هاي شيميايي در منازعه بين جمهوري اسلامي ايران و عراق را كه به رغم قطعنامه 612 (1988) و در مغايرت با تعهدات مذكور در پروتكل منع استفاده از گازهاي خفه كننده ، سمي يا ساير گازها و سلاح هاي ميكربي در جنگ كه در 17 ژوئن 1925 در ژنو امضاء گرديده است مي باشد قاطعانه محكوم مي كند.
2ـ دبير كل را ترغيب مي نمايد كه در پاسخ ادعاهاي اقامه شده از طرف هر يك از كشورهاي عضو سازمان ملل مبني بر احتمال استفاده از سلاح هاي شيميايي و ميكربي يا سمي كه ممكن است نقض پروتكل 1925 ژنو يا ساير قواعد حقوق بين المللي تلقي گردد سريعاً تحقيقاتي به منظور روشن ساختن واقعيتهاي امر به عمل آورد و نتايج را گزارش كند.
3ـ از كليه كشورها مي خواهد كه همچنان نظارت دقيق بر صدور مواد شيميايي كه براي توليد سلاح هاي شيميايي به كار مي روند به ويژه بر صدور آن مواد به طرفين منازعه در زماني كه استفاده آنها از سلاح هاي شيميايي در مغايرت با تعهدات بين المللي ثابت شده است يا دلايل محكمي بر قبول آن وجود داشته باشد اعمال يا برقرار يا تشديد نمايند.
4ـ تصميم مي گيرد با توجه به تحقيقات دبير كل ، در صورتي كه در آينده هر گونه استفاده از سلاح هاي شيميايي در مغايرت با حقوق بين المللي در هر جا و به وسيله هر دولت انجام شود فوراً اقدامات مناسب و مؤثر بر طبق منشور ملل متحد به عمل آورد.