سردار جهادگر شهيد مهندس محمد تقي رضوي

«محمد تقي » به سال 1334 در خانواده اي اهل تقوا و ديانت در شهر مقدس «مشهد» چشم به جهان گشود. از همان دوران كودكي مورد توجه اطرافيان قرار گرفت. با احساسات پاك ديني رشد كرد و در سن هفت سالگي راهي مدرسه شد. در دوره تحصيل در دبستان ، دانش آموزي كوشا و مؤدب بود و معلمان و مدير مدرسه از او رضايت كامل داشتند.

پس از گذراندن دوره ابتدايي وارد دبيرستان مي شود. عشق و علاقه به علوم ديني، توجه او را به مباحث ديني مي كشاند. وي همزمان با تحصيل ، به مطالعه كتب مذهبي رو مي آورد. پس از پايان دوره متوسطه در كنكور شركت كرده و در رشته «راه و ساختمان» پذيرفته مي شود. از اين رو ، وارد انستيتوي مشهد مي گردد. علاقه و اشتياق او به تحصيل ، پدرش را وا مي دارد كه ادامه تحصيل در خارج از كشور را به فرزند پيشنهاد كند؛ اما وي كه به كشور خودش علاقه مند بود، از پذيرفتن اين پيشنهاد پدر، سرباز مي زند و مي گويد: «ما خارجي نيستيم. هر چه بخواهيم بشويم، همين جا مي شويم

فعاليتهاي شهيد پس از پيروزي انقلاب اسلامي

پس از پيروزي انقلاب شكوهمند اسلامي ، محمد تقي با شور و اميد ، خود را وقف انقلاب و آرمانهاي آن مي كند و در هر جا كه احساس مي كند مؤثر است ، به خدمت خالصانه مي پردازد. به دنبال پيام حضرت امام (ره) در 27 خرداد ماه 1358 مبني بر تشكيل «جهاد سازندگي» به نداي رهبر لبيك مي گويد و به عضويت جهاد سازندگي در مي آيد. پس از ورود به جهاد، محور فعاليتهاي خود را خدمت به محرومان و مستضعفان جامعه قرار مي دهد و شب و روز در روستاهاي استان خراسان به سازندگي و عمران مي پردازد.

در خرداد ماه 1359 با دختري با تقوا و پاكدامن ازدواج مي كند و فرداي ازدواج ، به اتفاق همسرش راهي «تربت حيدريه» مي شود تا از فعاليتهايش در منطقه باز نماند.

فعاليتهاي شهيد در دوران دفاع مقدس

رضوي با شروع جنگ تحميلي ، به جبهه هاي جنگ مي شتابد و نقطه عطفي در زندگي آغاز مي گردد. وي از روزهاي نخستين جنگ، خود را به جبهه ها مي رساند و با عضويت در ستاد جنگهاي نامنظم شهيد چمران به دفاع از انقلاب و اسلام مي پردازد. وي در طرح كانال كشي اطراف اهواز ايفاي نقش مي نمايد. پس از مدتي به جهاد خراسان مي پيوندد و فعاليتهاي خود را در سنگري ديگر ادامه مي دهد . وي در ابتدا به عنوان «مسؤول ستاد پشتيباني جنگ جهاد خراسان» ، مشغول انجام وظيفه مي شود و نقش بسزايي در سازماندهي و گسترش ستاد پشتيباني ايفا مي كند كه با  تلاش و پيگيري او ستاد مركزي پشتيباني جنگ جهاد در جنوب شكل مي گيرد. او با جمع آوري تعدادي لودر و بولدوزر و غلتك، بناي كار مهندسي ـ رزمي را مي گذارد و براي اولين تجربه ، جاده نظامي «انديمشك ـ حميد» را مي كشد.

رضوي از كار نمي هراسد و كارهايي را انجام مي دهد كه دوستان همرزمش را به حركت مي افكند . به خاطر برخورداري از روحيه اي خستگي ناپذير ، هر كاري كه زمين مي ماند، انجامش مي دهد. ايشان در عمليات «والفجر مقدماتي» ، «والفجر 2، 3، ، بن بست و مشكل آب ر كه عمده ترين دغدغه فرماندهان بود، با توانمندي و تدبير هوشمندانه مرتفع مي كند و نيروها را در هر يك از اين عمليات ، با زدن پلهاي شناور از آب عبور مي دهد.

شهيد رضوي براي خدمت به جنگ ، ديگر اعضاي خانواده ، از جمله پدرش را نيز به منطقه مي آورد و در خدمت جنگ و دفاع قرار مي دهد. وي حدود هشتاد ماه از عمر خود را وقف جنگ مي كند و در اين مدت پر بركت، منشأ آثار و خيرات كثيري مي شود.

ويژگيهاي اخلاقي شهيد

شهيد رضوي ، جهادگري شجاع، متعهد، سختكوش و خلاق و در يك كلام ، جهادگري اسوه و نمونه بود. توسل و توكلش در جبهه زيادتر بود. هر جا مشكلي پيش مي آمد، با توكل و اعتماد به حضرت حق، كار را به سامان مي رساند. او در تحقق اراده اش ، در فراز و نشيب جنگ موفق بود و همه دوستان او را در اين خصلت بخوبي قبول داشتند. در سخت ترين شرايط جنگ، با تعهد و اخلاص بالا مأموريت هاي خطير را انجام مي داد.

چگونگي شهادت

نقطه رهايي شهيد رضوي، هنگام شناسايي منطقه عملياتي كربلاي 10 ، در كوههاي غرب كشور تعيين شده بود. او را به ضيافت كروبيان فرا خوانده بودند؛ چرا كه در ميان اهل آسمان ، شناخته شده تر بود تا ميان خاك نشينان.

او روز 3 خرداد ماه 1366 در عمليات كربلاي 10 در منطقه «سردشت» به فوز شهادت نايل آمد.