آثار پذيرش قطعنامه598

قبول قطعنامه 598 از سوي جمهوري اسلامي و رهبر عظيم الشأن فقيد آن توطئه وسيع دشمن را بار ديگر با هدايت الهي به خود برگرداند، و دشمن را كه تحت شعار صلح طلبي به هر جنايتي دست مي زد خلع شعار كرد. شايد مشيت الهي بر اين بود كه با قبول قطعنامه ، حقانيت جمهوري اسلامي بيش از پيش در جهان آشكار شود و ملت ايران به هدفهاي اساسي خودش در سطح بين المللي نزديكتر گردد، با اين ابتكار جمهوري اسلامي ، دشمن در دوراهي شكست قرار گرفت، اگر اجرا نشود ايران اسلامي به خواسته هاي خود رسيده است و اگر اجرا شود داعيه هميشگي جمهوري اسلامي مبني بر لزوم قطع ريشه تجاوز و رابطه ميان تجاوز عراق و حاكميت سلطه در جهان و اينكه رژيم عراق در ادعاي صلح طلبي صداقت نداشته است به اثبات مي رسد و بي اعتمادي به قرارهاي ساخته قدرتها كه جمهوري اسلامي همواره مدعي آن بوده است، در ميان ملتها رايج خواهد شد و جوانها را بر تكيه فقط به نيروي خويش تشويق خواهد كرد.

حكام سبكسر عراق كه در طول جنگ عملاً نشان داده اند از تشخيص مصالح عاجزند اين بار نيز زيان بارترين راه را برگزيدند. يعني ابتدا با حمله به ايران و نديده گرفتن شعارهاي خود در قبول قطعنامه بي اعتباري سخن و عمل خود را به ديرباورترين اشخاص هم ثابت كردند و البته وقتي با حضور بي نظير رزمندگان در جبهه، مجبور به عقب نشيني در بخش عظيمي از مرزها شدند، يكبار ديگر آزموده را آزمودند.

با تعلل در اجراي قطعنامه باز هم قدمي ديگر در جهت عكس منافع سياسي و اقتصادي و نظامي و حيثيتي خود انجام دادند و جهالت و آزمندي خود را به اثبات رساندند.

نگه داشتن بخشي از اراضي ايران اسلامي ـ كه عمدتاً دزدانه و پس از آتش بس تصرف شد ـ به قيمت تعطيل قطعنامه اي كه مدتها دم از اجراي آن مي زده اند جز نكبت و پشيماني چيزي براي آنها به ارمغال نخواهد آورد و اين حيله شيطاني نيز به خود آنان برخواهد گشت «و لا يحيق المكر السيّي الا باهله» آنان دير يا زود مجبور به تخليه اين اراضي خواهند شد و همه مي دانند كه ايران انقلابي حضور متجاوز غاصب پليد را در مرزهاي خود، زمان درازي تحمل نخواهد كرد و به طور حتم خساراتي كه در اين مرحله نصيب متجاوز خواهد شد مانند گذشته خسارتي سنگين خواهد بود.

اگر يك سال پيش صدام به اجراي قطعنامه تن داده بود اينك اسرا برگشته ، اروند رود لايروبي شده و صلح مستقر گرديده و پيشرفت بازسازيها چشمگير بود. آنچه از تعلل رژيم عراق در عمل به قطعنامه تاكنون بر دو كشور وارد شده و آنچه از اين پس وارد شود، مسؤؤليتش بر دوش رژيم عراق و شخص صدام است. ما هميشه و حتي در طول جنگ، مردم عراق را برادران مسلمان خود دانسته ايم و هيچگاه جز خير براي آنان در دل نداشته ايم و حتي در اوج شرارتهاي دشمن برخوردهاي اسلامي و انساني ما با مردم عراق كه ذكر آن خارج از مقال است گواه صادق ما بر اين مدعا بوده است.

قاطعنامه اعلام مي كنم كه ملت عراق از وضع فعلي و پيامدهاي آن سودي نخواهند برد و ما نه تنها به خاطر منافع خود بلكه به دليل آنچه بر منطقه و جهان اسلام مي گذرد اين وضع را رد مي كنيم و حكام عراق را به قبول حق و دوري از لجاجت فرا مي خوانيم.