عملكرد خائنانه گروهكهاي سياسي

دشمنان و گروهكهاي بدبخت رو سياه در اين ماجرا (جنگ تحميلي) بد امتحاني دادند. البته گروهكها هم يكجور بودند. بعضي ها بودند كه سعي مي كردند در محنت ملت ايران شريك نشوند. حتي اينها را سرزنش هم بكنند. بعضي بالاتر از اين، در بحبوحه جنگ و دفاع ملت از مرزها و انقلابشان با شب نامه و اعلاميه هاي خائنانه خودشان مردم را وادار مي كردند و تشويق مي كردند كه از دفاع دست بكشند و از ملت و انقلابشان دفاع نكنند. اينها خيانت بزرگي كردند.

آن كساني كه در طول جنگ دائماً اين وسوسه و زمزمه را مي كردند كه چرا بايد مردم بروند و از مملكت و مرزها و از استقلال و انقلابشان دفاع كنند اينها خيلي خيانت كردند. اينها از دسته اول بدتر هستند.

بعضي ها حتي از لحاظ سياسي در سطح بين المللي هم سعي كردند جمهوري اسلامي را كه در حال جنگ و دفاع از كشور بود زير سؤال ببرند. اينها هم گناه بزرگي كردند. ليكن از همه روسياه تر و پست تر و از همه ابله تر و شقي تر آن منافقيني بودند كه به هيچيك از اينها اكتفا نكردند، بلكه در كنار دشمني كه به اين كشور و انقلاب كرده بود قرار گرفتند. رو در روي ملت ايران با سلاح دشمن ملت ايران ، ملت ايران را كشتند و در جنگ با آنها درگير شدند.

منافقين كوردل، شقاوت را با حماقت در خودشان جمع كردند و حقيقتاً شقاوت و روسياهي به خرج دادند. شعارهايي كه خودشان داده بودند، دروغهايي كه خودشان بافته بودند باور خودشان آمد. مدتها شعار مي دادند كه مردم از انقلاب روگردان شده اند، نظام جمهوري اسلامي را قبول ندارند، بين مردم و رهبري فاصله افتاده است. خودشان اين دروغها را جعل كرده بودند و مي دانستند كه دروغ است. اما احمقها خودشان هم گول دروغهاي خودشان را خوردند. مثَل آن احمق معروف تاريخ است. عربها اگر بخواهند كسي را به حماقت متهم كنند مي گويند احمق تر از «حورنقد» . حورنقد يك كسي بوده در قبايل عرب كه خيلي مرد نادان و ابلهي بود. حماقت بالاي او را از اين جهت توصيف مي كنند كه چون بچه ها دورش جمع مي شدند و مسخره مي كردند و سنگ به سويش مي انداختند ، او براي اينكه بچه ها را از خودش دور كند مي گفت در خانه فلان كس دارند شيريني پخش مي كنند برويد از اون شيريني ها بخوريد، تا بدين صورت بچه ها را از خودش دور كرده باشد. بعد كه بچه ها مي رفتند خودش هم بلند مي شد و به دنبال بچه ها مي رفت. مي گفتند تو كجا مي روي؟ مي گفت شايد راست در بيايد من هم مي روم. بعد كه مي رفت آنجا، همان بچه ها به او حمله مي كردند و او را كتك مي زدند. اين احمقهاي احمق تر از «حور نقد» ، خودشان دروغ درست كردند و شايعه پراكني كردند. گفتند در ايران اينجوري است و مردم چنانند. نسبت به حزب اللهي ها بدبين هستند. مردم با نظام ، دشمن هستند و از نظام برگشتند. اينها را جعل مي كردند و مي گفتند. بعد خودشان هم باورشان شد و بلند شدند و آمدند داخل كشور و تار و مار شدند. البته اين شايد به خير خودشان بود . شايد اگر بيشتر در دنيا مي ماندند آنهايي كه به درك واصل شدند، يقيناً فساد بيشتري مي كردند. البته قرايني وجود دارد كه بعضي از آنها در داخل هم با آنها همدستي داشتند و بدبختيهاي روسياه حتي در داخل زندانها كه بعضي از مسؤولين اطلاعاتي و قضايي اين گونه مي گويند كه از داخل زندانها هم احياناً با آنها ارتباطي در مواردي برقرار بوده و امر بر آنها مشتبه شده بود، آمدند و اين ضربه را خوردند و ملت ما خدا را شكر كه اينجا هم يكبار ديگر پرده نفاق را دريده ديد و چهره نفاق منافق را آشكار ديد.

اينها تجربه هايي است كه بايد از اينها استفاده كرد و خداي متعال را بر آنچه كه پيش خواهد آمد شكر كرد.